Charakterystyka szlaku: Szlak wziął swoją nazwę od tzw. zamku Belweder. Wiedzie ustronnymi ścieżkami i chodnikami leśnymi.

Trasa szlaku: Przegorzały (kościół), ul. Zaskale, tzw. zamek Belweder, ścieżki leśne, Chodnik i Polana Juliusza Lea, al. Żubrowa, ogród zoologiczny.

Ogólny opis szlaku: Szlak rozpoczyna się przy ul. Księcia Józefa, obok kościoła w Przegorzałach. Od przystanku autobusowego idziemy około 40 m drogą w kierunku Bielan, a następnie przed kościołem skręcamy w prawo (pn.) na stromą ul. Zaskale i osiągamy brzeg lasu. Ścieżka wznosi się wśród lasu uciążliwie pod górę na spłaszczony cypel skalistego wzgórza, na którym stoi willa, zwana zamkiem Belweder. Skręcamy w lewo w alejkę leśną, doprowadzającą do małego boiska sportowego. Dalej szlak wbiega w ustronne ścieżki leśne i osiąga mało uczęszczany Chodnik Juliusza Lea. Przechodzimy obok szkółek leśnych, a następnie w pobliżu statuy Matki Boskiej i po około 400 m wychodzimy na obszerną Polanę Juliusza Lea. Koło restauracji „Pawilon” dołącza do naszego niebieski Szlak Pustelnika. Skręcamy w prawo i aleją Żubrową dochodzimy pod ZOO, gdzie kończą się również trzy inne szlaki: niebieski Pustelnika, czarny Baby Jagi i czerwony Leśny.

Opis monograficzny szlaku 
PRZEGORZAŁY
Wzmianka historyczna. Pierwsza wzmianka o Przegorzałach pochodzi z 1162 r., kiedy to Jaksa z Miechowa herbu Gryf ufundował klasztor norbertanów na Zwierzyńcu i uposażył ich m. in. Przegorzałami. W późniejszym czasie wieś należała m. in. do Lubomirskich. Podobno po bitwie Jana III Sobieskiego z Turkami pod Wiedniem osadzono tutaj część jeńców tureckich.
Zamek „Belweder”. Budynek tak nazwany nie jest właściwie zamkiem, jednakże jego położenie na cyplu Przegorzalskiej Skały, założenia architektoniczne i układ wewnętrzny nadają mu charakter zamku. Cypel skalny, na którym stoi, stanowi jedną z odnóg wzgórza Pustlnik i wznosi się około 50 m nad Doliną Wisły. Rozlegle widoki z tarasu zamkowgo są imponujące: srebrna serpentyna Wisły, Wzgórza Tynieckie, Beskidy, Tatry… Uzasądni to znakomicie przydomek „belweder”.

Przegorzalską Skałę upodobał sobie przed II wojną światową znany architekt Adolf Szyszko-Bohusz i wystawił na niej estetyczną willę. Pięknie położonym terenem zainteresował się także niemiecki, okupacyjny gubernator dystktu krąkowśkiego, Wachter, i obok willi Bohusza w 1943 r. wzniósł olbrzymi, dwupitrowy, komfortowy gmach o 60 pokojach. Poważna część materiału budowlanego pochodziła z rozebranego zabytkowego, kościoła karmelitów w Wiśniczu Nowym koło Bochni. Ukończony zamek został przekazany przez Wachtera w darze Himmlerowi, a następnie służył jako miejsce wywczasów dla zasłużonych SS-manów. Po II wojnie w „Belwederze” mieścił się Instytut Badawczy Leśnictwa. W 1974 r. postanowiono zaadaptować go na pomiesczenie Kolegium Polonijnego im. Kazimierza Pułaskiego, które zajmuje się pracą naukową, dydaktyczną, wydawniczą itp., związanąz polską emigracją.

Rezerwat „Skałki Przegorzalskie”. Rezerwat został utworzony 9.IX.1959 r. Znajduje się on na stokach Przegorzalskiej Skały, zbudowanej z wapienia jurajskiego i obejmuje obszar 1,38 ha. W części zachodniej i wschodniej teren rezerwatu porośnięty jest lasem mieszanym, z przewagą dębu i krzewów ciepłolubnych, jak: wiąz, leszczyna, tarnina, irga, dzika róża, berberys i inne. W runie występują: szparag lekarski, gorysz siny, fiołek pagórkowy, oman szorstki, bodziszek czerwony i wiele innych. W miejscu, w którym kończy się las, znajduje się znakomicie zachowana murawa kserotermiczna (ciepłolubna). Skład jej jest bardzo bogaty, a m.in. rósną, tu: dzwonek syberyjski, macierzanka naga, przetacznik kłosowy, skalnica trójpalczasta, rojnik pospolity, czosnek skalny, zanokcica i ruta skalna.
Lisie Jamy. Przy ul. Bruzdowej (wsch. skraj Przegorzał) mieści się mauzoleum na miejscu masowych straceń ludności polskiej w czasie okupacji niemieckiej.
Przy ul. Jodłowj, dominuje nad Przegorzalami Dom Wczasów Dziecięcych Polskich Kolei Państwowych, a przy ul. Żywicznej wznosi się Pąńistwowy Dom dla Dzieci Specjalnej Troski.