Wyspa nazywana przez Greków, bardzo właściwie, Kallyste, czyli „najpiękniejsza” stanowi połączenie górskiego majestatu Alp z plażami i kryształowym błękitem morza Lazurowego Wybrzeża. Najlepiej przyjechać tu po sezonie, bo chociaż ilość promów i innych usług turystycznych jest zdecydowanie większa od 15.VI do końca IX, to i ceny są wówczas wyższe mniej więcej o połowę. Połowa odwiedzającego co roku wyspę miliona turystów (głownie Francuzów, Włochów i Niemców) przyjeżdża właśnie latem, co powoduje, że plaże i hotele w nadmorskich kurortach są kompletnie zapchane.
Dojazd i podróżowanie. Societe National Maritime Corse Mediterranee (SNCM) prowadzi rejsy promowe z Marsylii, Tulonu i Nicei do korsykańskich portów Bastia, Calyi, Ajaccio i Priopriano. Po sezonie między wyspą a kontynentem kursują dwa promy dziennie, w sezonie kilka więcej. SNCM posiada swe biura w Ajaccio, Bastii, Calyi. Na kontynencie biura SNCM znaleźć można w Nicei, Marsylii, Tulonie i w Paryżu. Corsica Ferries, płyną na Korsykę z włoskich portów Livorno, Genua i La Spezia do Bastii.
Do Bastii, Ajaccio i Calvi można też dolecieć samolotami Air France i Air Inter z Paryża, Nicei i Marsylii.
Korsykańska kolej jest powolna i ma ograniczony zasięg. Nie dociera do wszystkich większych miast (np. do Bonifacio i Porto-Vecchio) i nie akceptuje żadnych biletów wieloprzejazdowych.
Komunikacja autobusowa tonie w niekończącym się labiryncie przewoźników, połączeń i godzin odjazdów (wiele przed 8.00). Autobusy docierają wprawdzie do wszystkich większych miast, ale nie są ani tańsze, ani nie kursują częściej niż pociągi. Podróżowanie autostopem jest niemal całkiem niemożliwe. Wygodnym rozwiązaniem jest wynajęcie samochodu. Wynajęcie samochodu na tydzień zazwyczaj pozwala na przejechanie nieograniczonego dystansu bez żadnych dodatkowych opłat. Górskie rejony wyspy najlepiej zwiedzać na piechotę. Najdłuższy znakowany szlak, Grand Randonnee 20, to trudna, 160-kilometrowa trasa, której przejście zabiera od 15 do 21 dni. Wiedzie ona z Calenzany (na południowy wschód od Calvi) do Conca (na północny wschód od Porto-Vecchio). Na Korsyce jest 25 schronisk młodzieżowych, ale większość znajduje się wewnątrz wyspy, daleko od największych miast. Rzadko wymaga się tu legitymacji stowarzyszenia schronisk, a w większości nie przestrzega się żadnych regulaminowych obostrzeń. W pobliżu głównych miast znajduje się sporo kempingów, na których bardzo często można wynająć namiot. Prawny zakaz nielegalnego biwakowania jest ściśle przestrzegany.
Ajaccio, Calvi i Bastia. Ajaccio to jednocześnie malowniczy nadmorski kurort i hałaśliwe centrum przemysłowe. Największym jego powodem do dumy jest niegrzeczny syn tej ziemi Napoleon Bonaparte. Boulangeries, patisseries, charcuteries i sklepy z korsykańskimi przysmakami, otoczone przez pizzerie, są zgrupowane wzdłuż rue Cardinal Fesch. Poranny targ przy bd. Roi Jerome i na p1. Cesar Campinchi pozwoli za niewielkie pieniądze napełnić piknikowy koszyczek.
Ajaccio – Pomnik Napoleona
Calvi, szczycące się dobrze zachowaną cytadelą genueńską i plażami pełnymi białego piasku stanowi idealne miejsce na to, by pogrzać się w korsykańskim słońcu i zachłysnąć się jego pięknem. Ideał ten nie istnieje jednak w lipcu i w sierpniu, bo wówczas zadeptują go tłumy turystów. W drugi weekend czerwca w Calvi odbywa się festiwal jazzowy – muzycy często występują w pobliżu portu na zaimprowizowanych koncertach.
Te dzielnice Bastii, które nie są poddawane przebudowie powinny jej być poddane. Nie daj się przekonać pracownikom biura turystycznego do pozostania w mieście. Cap Corse to leżący na północ od Bastii półwysep długości 48 km pełen wsi rybackich i spokojnych zatoczek. Jednym z niewielu miast portowych tego rejonu, gdzie można znaleźć usługi turystyczne i możliwość nabycia różnych potrzebnych rzeczy jest, leżące 40 km od Bastii Macinaggio.